Vanmorgen viel het me op dat het zo lang duurt voor ik de trap af ben. Volop in herstel na een knie-operatie, heb ik stap voor stap aandacht nodig om de controle over mijn spieren te hebben. Zodat ik niet van de trap afkukel.
In mijn hoofd bezig met die traagheid, viel me nog iets op. Onze jongste – met haar 3 jaar – telt heel langzaam. Ze kan tellen. Dat is al heel knap.
’t Gaat echt zo: iets aanwijzen ‘eeeeen’, het volgende aanwijzen ‘tèweeee’, nog iets aanwijzen ‘dûrieeee’.
Tijd en precisie. Wat voor ons in drie tellen gedaan is, gaat bij haar in slow motion. Ik zie de oefening, ik voel de volledige focus.
Ineens wens ik dat het nog heel lang duurt voor zij het tellen kan afraffelen en ik de trap kan afroffelen. Deze traagheid voelt weldadig aan. Er is even niks anders dan de focus mijn voeten goed te plaatsen op de traptreden. Er is even niks anders dan de concentratie goed te tellen en dat wat je aanwijst laten kloppen met het nummer dat aan de beurt is. Traagheid als toegangspoort naar aandacht.
Mijn hoofd verzet zich. “Tel eens door”, “loop eens door”.
Het eeuwige ongeduld van gedachten, die al weer verder willen zijn.
Het lijf communiceert eenvoudig. En het onbevangen vermogen van een kind doet dat ook.
Dit is wat ik aankan, dít is het tempo. Wat het hoofd er ook van vindt.
En mijn hoofd vindt er wat van! Ik heb een oordeel over mezelf dat ik traag ben. Ik ben een meester in me storen aan alles wat tijd kost.
Het herstel van mijn knie kost tijd. Mijn bedrijf opbouwen kost tijd. Regeldingen voor het gezin kosten tijd. Zoveel te doen zorgt bij mij voor een traagheid van het lamleggende soort. Omdat alles wat ik wil niet past en mijn systeem me dan plat legt.
Slopende traagheid, in plaats van voedende traagheid.
Het zal beter met mijn knie gaan, als ik er goed voor zorg en daar de tijd voor neem. Mijn bedrijf zal groeien als ik me focus en daar de tijd voor neem. Onze driejarige leert goed tellen, omdat ze er de tijd voor neemt. Bij haar gaat dat vanzelf. Zij laat zien hoe het werkt. Tijd en aandacht.
Aan mij de uitdaging trager te gaan leven. Anders traag. Weldadig traag. De traagheid van volle focus. Mijn dochter laat het me zien en mijn lijf begrijpt hoe dat werkt en laat het me voelen. Ik ga oefenen daar steeds meer naar te luisteren.
Ook iets voor jou?