Wat heeft jou deze vakantie gevoed?

Als mijn omgeving mij vraagt hoe mijn vakantie was, rollen er een paar oneliners uit mijn mond met veel ups – fijne plek, FANTASTISCH uitzicht, mooi land, verrukkelijke zwoele zomeravonden, fijn gezelschap, lekker eten, leuke dingen gedaan – en een paar downs – lange autoreis, ruziënde kinderen, achter de kleine aansjouwen, klaar met het campingtoiletgebouw…

In de gebruikelijke vakantiepraatjes passeren vooral de omstandigheden en de do’s en don’ts de revue. Voor je ’t weet praat je in een ademteug door; ‘Maar we zitten er weer helemaal in hè?! Het lijkt al weer lang geleden!’ En dan voegen we er nog lachend aan toe, ‘We zijn nodig toe aan vakantie!’
Herkenbaar? Wat mij nieuwsgierig maakt, is wat je vakantieverhaal zou zijn als je jezelf de vraag zouden stellen: ‘Wat heeft mij deze vakantie gevoed?’ Wat heeft me plezier en energie gegeven?’

Voor mij was dat bijvoorbeeld inhaken op het onzalige idee van de moeder van het campingvriendinnetje van onze oudste, om om 12 uur s middags naar het dorpje verderop – en vooral hogerop – te wandelen om een ijsje te gaan eten. Met het kwik op toch zeker 30 graden zou dat Italiaanse ijsje een fantastische beloning zijn. ‘k Heb alle beperkende gedachten en gevoelens opzij gezet en we zijn gegaan. Vrolijk, easy going, super leuke gesprekken onderweg, genietend van de kids en van de prestatie die we leverden. En met verrukte en rood bezwete hoofden likkend aan ons ijsje, op een trappetje in de schaduw van zo’n fijn oud gebouw, hebben we die euforie vereeuwigd. En even zo vrolijk en easy going waren we een dik uur later weer op de camping. Voldaan! Zowel in actie, als in emotie. Heerlijk!
In deze kleine vakantieanekdote zitten voor mij belangrijke waarden die me levenskracht en energie geven. Spontaniteit. Contact, (nieuwe) mensen leren kennen, gesprek voeren. Samen zijn en iets doen met mijn kinderen. Een fysieke prestatie leveren. In de natuur zijn. Ergens moeite voor doen. Iets lekkers eten. Eenvoud.
Met deze ingrediënten voel ik tot in al mijn vezels dat ik leef. Ervaar ik voedende energie en geven ze me een groot gevoel van voldoening. Zo’n gouden moment is niet alleen voor de vakantie voorbestemd. De voedende ingrediënten komen uit mijzelf. Het is de waarde die ik deze situatie meegeef.
Met deze waarden en deze fijne ingrediënten ga ik mijn plannen voor het nieuwe seizoen, in werk en privéleven voeden. Ga ik er voor zorgen dat ik op spontane acties inhaak, in plaats van bezwaren op te werpen, want ik heb ervaren dat het me energie geeft. Ga ik om dezelfde reden meer fysieke prestaties leveren (dat staat namelijk op een heel laag pitje, dus daar valt veel voldoening te halen).
En zo neem ik de euforie van een vakantiemoment mee het dagelijkse leven in. Gebruik ik het als smaakmaker voor de dingen die ik op mijn bordje heb liggen én voor de nieuwe stappen die ik wil gaan zetten.
Klinkt aantrekkelijk hè?! Join me! En stel jezelf de vraag; wat heeft mij deze vakantie gevoed? Niet op vakantie geweest?! De gouden momenten in je leven liggen voor het oprapen. Wanneer ervaarde je veel voldoening? Wat heeft je toen gevoed?
Wil je met iemand aan de slag om meer voldoening in je leven te gaan ervaren? Ik help je graag op weg.